هایدگر در سال 1889 در خانوادهای کاتولیک و سنتی در جنوب غربی آلمان و در دل کوهستان آلپ به دنیا آمد. پدر او فریدریش خادم کلیسا بود. او در محیطی کاتولیک بزرگ شد. هایدگر که در یک خانواده روستایی به دنیا آمده بود حتی تا زمان مرگ خلق و خوی روستایی را با خود داشت. زادگاه او در کنار جنگل سیاه قرار داشت و درختان و راههای جنگلی بیشتر مطالعات و تفکّرات بعدی او را تحت تأثیر قرار داد.
هایدگر الهیات را از سال 1909 در دانشگاه فرایبورگ آغاز کرد و بعد از آن به فلسفه روی آورد. از مهمترین کتابهای او در فلسفه اثر هستی و زمان است. او در این کتاب به نقد تاریخ فلسفه غرب که به تعبیر هایدگر همان تاریخ متافیزیک است، پرداختهاست و در پی طرح هستیشناسی تازهای است که خود آن را هستیشناسی بنیادین میخواند؛ چرا که نزد او تاریخ متافیزیک، تاریخ غفلت از وجود و افتادن در ورطه موجود انگاری است.