یودیت هرمان

زاده سال 1970 در برلین. او یکی از نویسندگان نسل معاصر آلمان است که شهرتی ماندگار یافته.
هرمان روزنامه‌نگاری خوانده و در نیویورک کارآموزی کرده و اکنون در برلین ساکن است و چنان تبحری در نویسندگی دارد که برای هر کتابش جوایز متعددی را به خانه برده است. اولین کتابش را که مجموعه داستانی به نام «خانه تابستانی، بعداً» بود در سال 1998 منتشر کرد و منتقدان آن را صدایی تازه در ادبیات آلمانی دانستند. در این داستان‌ها، زندگی شهرنشین‌ها، زندگی مردمانی بی‌خیال و در عین حال آسیب‌پذیر است که به زبانی کاملاً امروزی تعریف می‌شود. محور اصلی داستان‌های هرمان، فرصت‌های ازدست‌رفته، هم در زندگی و هم در عشق، تردیدهایی که نشان داده‌ایم، شهامت انتخابی که نداشته‌ایم، تجربه‌های حیات، نگاهی است بی‌آه و ناله، اما با حسرتی نهفته در آن به گذشته و تنهایی گاه خودخواسته.
زندگی نسلی در دنیایی جهانی‌شده. همه‌چیز داری اما می‌دانی که دست آخر هیچ نداری.
«خانه تابستانی، بعداً» کار اول یودیت هرمان با اقبال فراوانی روبه‌رو شد، 250 هزار نسخه از آن به فروش رسید و در این فاصله به 17 زبان ترجمه شد.
کتاب بعدی او «هیچ چیز جز ارواح» هم که در سال 2003 با تیراژ 100 هزار نسخه در چاپ اول وارد بازار شد، توفیقی چشمگیر داشت. این‌بار هم هرمان با نثری ملایم و مؤثر، موضوع های مورد علاقه خود را روایت کرد. در این کتاب نیز قهرمانان سر گشته‌اند و درگیر ناتوانی در برقراری ارتباط، زندگی را میان نومیدی و اشتیاق می‌گذراند.
یودیت هرمان بدین ترتیب لحنی را ابداع کرده است بی‌سابقه در ادبیات آلمانی.