گابریل گارسیا مارکز

گابریل خوزه گارسیا مارکز روز 6 مارس 1927 به دنیا آمد. او رمان‌نویس، نویسنده، روزنامه‌نگار، ناشر و فعال سیاسی کلمبیایی بود. او بین مردم کشورهای آمریکای لاتین با نام گابو یا گابیتو مشهور بود.
گابریل به تشویق خانواده به تحصیل حقوق پرداخت، اما به زودی دریافت که روح و روان او تنها با نوشتن و ادبیات آرام می‌گیرد. او بعدها در اولین کتاب خاطراتش با عنوان "زنده‌ام که روایت کنم" نوشت که دوران کودکی سرچشمه الهام تمام داستانهای وی بوده‌است. او که به شدت تحت تأثیر ویلیام فاکنر بود، نخستین کتاب خود را در 23 سالگی منتشر کرد که از سوی منتقدان با واکنش مثبتی روبرو شد. گارسیا مارکز یکی از نویسندگان پیشگام سبک ادبی رئالیسم جادویی بود. او در سال 1965 شروع به نوشتن رمان صد سال تنهایی کرد و آن را در سال 1967 به پایان رساند. صد سال تنهایی در بوینس آیرس منتشر شد و به موفقیتی بزرگ و چشمگیر رسید و به عقیدهٔ اکثر منتقدان شاهکار او به‌شمار می‌رود. او در سال 1982 برای این رمان، برندهٔ جایزه نوبل ادبیات شد.
از آثار مارکز به خاطر نثر غنی آن در منتقل کردن تخیلات سرشار نویسنده به خواننده ستایش شده‌است. اما برخی از منتقدان، آثار او را اغراقی آگاهانه و توسل به افسانه و ماوراء طبیعت برای گریز از ناآرامی و خشونت‌های جاری در کلمبیای آن دوران می‌دانند.
در سالهای پایانی زندگی و به مرور زمان خلاقیت و توان نویسندگی مارکز رو به کاهش گذاشت. در ژانویه 2006 اعلام کرد که دیگر تمایل به نوشتن را از دست داده‌است. پزشکان نیز در سال 2012 اعلام کردند که مارکز به بیماری آلزایمر مبتلا شده‌است. گابریل گارسیا مارکز، در روز پنجشنبه 17 آوریل 2014 در سن 87 سالگی، در خانه‌اش در مکزیکو سیتی درگذشت.