هنری میلر

هنری میلر در 22 دسامبر 1891 از پدر و مادری آلمانی-آمریکایی از طبقهٔ کارگر در منهتن نیویورک متولد شد.
شروع نویسندگی جدی هنری میلر در سال 1930 بود که به پاریس نقل مکان کرد. در آن سال‌ها در فقر شدید به سر می‌برد. با نویسنده‌ای اتریشی به نام آلفرد پرلس آشنا شد که اجاره خانه و صورتحساب‌های رستوران میلر را حساب می‌کرد. اولین آثار او به دست انتشارات اوبلیسک به چاپ رسید که مدیریت آن را جک کاهن، یک نویسندهٔ سابق برعهده داشت.
در این دوران میلر به شدت تحت تأثیر سوررئالیسم قرار گرفت، و اولین اثر مشهور خود را به نام «مدار رأس‌السرطان» به چاپ رسانید که تصویری زنده و گویا از شیوه‌ای از زندگی در پاریس و نیویورک ارائه می‌کرد. این آثار بیش از سه دهه در آمریکا با ممنوعیت چاپ و انتشار مواجه بودند تا آنکه دادگاه عالی کشور با صدور حکمی در مورد آثار ادبی، این ممنوعیت را برطرف کرد. از دیگر آثار میلر در این دوران می‌توان از «بهار سیاه» به سال 1936 و «هیولای ماروسی» به سال 1941 نیز نام برد.
با شروع جنگ جهانی دوم، هنری میلر به آمریکا بازگشت. در سن 48 سالگی دچار احساس ناکامی و افسردگی شدیدی بود و کار خود به عنوان یک نویسنده را تمام شده می‌دید. از سال 1942 در ساحل کالیفرنیا سکنی گزید. در همان سال‌ها با «جانینا مارتالپسکا» ازدواج کرد که سی سال از او جوان تر بود و فلسفه می‌خواند. زندگی مشترک میلر بیش از هفت سال دوام نیاورد. او در سال 1957 به ریاست مؤسسه ملی ادب و هنر برگزیده شد و سفرهای متعددی به اروپا انجام داد. او که از جوانی به نقاشی علاقه‌مند شده بود آن روزها به نقاشی آبرنگ روی آورد و تا آخرین روزهای عمر به نقاشی ادامه داد.
هنری میلر در 7 ژوئن 1980 در 88 سالگی دیده از جهان فروبست.