|بخشی از متن کتاب|
ظاهرا زندانبانان اردوگاه کوچک را بخش خوش اقبالها میدانستند گرچه بیشتر ساکنان آن چنان ضعیف بودند که بیش از یکی دو هفته تاب تحمل این خوش اقبالی را نداشتند. گروه کوچکی از این مردان سرسخت در خوابگاه 22 ساکن بودند. آنها با ذوق به جا مانده از شوخ طبعیهای پیشین و به طنزی تلخ خود را کهنه سرباز مینامیدند. 509 یکی از آنها بود او را چهار ماه پیش به اردوگاه کوچک آورده بودند. زندهماندنش بعد از این مدت حتی برای خود او هم شبیه یک معجزه بود.