گوستاو فلوبر

گوستاو فلوبر (زاده 12 دسامبر 1821 – درگذشته 8 مه 1880) از نویسندگان تأثیرگذار قرن نوزدهم فرانسه بود که اغلب جزو بزرگترین رمان نویسان ادبیات غرب شمرده می‌شود. نوع نگارش واقع‌گرایانهٔ فلوبر، ادبیات بسیار غنی و تحلیل‌های روان‌شناختی عمیق او از جمله خصوصیات آثار وی است که الهام‌بخش نویسندگانی چون گی دو موپاسان، امیل زولا و آلفونس دوده بوده‌است. او خود تأثیرگرفته از سبک و موضوعات بالزاک، نویسندهٔ دیگر قرن نوزدهم است؛ به‌طوری‌که دو رمان بسیار مشهور وی، مادام بواری و تربیت احساسات، به ترتیب از زن سی ساله و زنبق درهٔ بالزاک الهام می‌گیرند. از دید فلوبر «فردریک» قهرمان رمان تربیت احساسات موقعیت و حالاتی همانند خودش را نمایش می‌دهد.
آثار فلوبر به دلیل ریزبینی و دقت فراوان در انتخاب کلمات، آرایه‌های ادبی، و به‌طور کلی زیبایی‌شناسی ادبی، در ادبیات زبان فرانسوی کاملاً منحصربه‌فرد می‌باشد. کمال‌گرایی وی به اندازه‌ای بود که هفته‌ها به نوشتن یک صفحه وقت سپری می‌نمود، و به همین دلیل، در طول سالیان نویسندگی خود تعداد کمی اثر از خود بر جای گذاشت. او پس از نوشتن، آثار را با صدای بسیار بلند در اتاق کار خود، که آن را فریادگاه می‌نامید، می‌خواند تا وزن، سجع و تأثیر واژگان و جملات را بسنجد. او بسیاری از شهرت خود را مدیون نوشتن نخستین رمانش مادام بوآری در سال 1857 است. فلوبر فرزند یک جراح تجربی بود، کسی که در رمان مادام بواری نقشی کلیدی دارد.
مدتی پیش از انتشار مادام بوآری، فلوبر رابطه‌ای عاشقانه‌ با شاعری به نام لوئیس کولت برقرار می‌کند. او را نخستین بار در سال 1846 ملاقات کرد و در طول هشت سال نامه‌های بسیاری بین این دو مبادله شد.
فلوبر هرگز ازدواج نکرد و فرزندی نیز از خود بجا نگذاشت. در نامه‌ای مورخ 11 دسامبر 1852به کولت، خود را آشکارا فردی تولدستیز خطاب می‌کند، از این‌رو که نمی‌خواهد "رنجوری و خفتِ زیستن را به کسی تحمیل کند."