فریدون مشیری

فریدون مُشیری شاعر معاصر ایرانی، در سی‌ام شهریور 1305 در تهران به دنیا آمد. مشیری سال‌های اول و دوم تحصیلات ابتدایی خود را در تهران گذراند. سپس به علت مأموریت اداری پدرش به مشهد رفت و بعد از چند سال دوباره به تهران بازگشت. دوره دبیرستان را در دارالفنون و دبیرستان ادیب گذراند. سرودن شعر را از نوجوانی و تقریباً از پانزده سالگی شروع کرد. در دوران دبیرستان و سال اول دانشگاه دفتری از غزل و مثنوی ترتیب داد. آشنایی با شعر نو و قالب های آثار او را از ادامه شیوه کهن باز داشت. اما راهی میانه را برگزید. مشیری، نه اسیر تعصبات سنت گرایان شد، نه محجوب نوپردازان افراطی. راهی را که او برگزید همان حالت نمایان بنیانگذاران شعر نوین ایران بود..
مادرش اعظم السطنه ملقب به خورشید به شعر و ادبیات علاقه مند بوده و گاهی شعر میگفت، و پدرمادرش، میرزا جواد خان مؤتمن الممالک نیز شعر میگفته و "نجم "تخلص میکرده و دیوان شعری دارد که چاپ نشده است.
مادرش در سن 39 سالگی در گذشت که ضربه‌ی عمیقی برایش بود. در همان سال یعنی سال آخر دبیرستان همزمان با تحصیل در اداره پست و تلگراف مشغول به کار شد و از همان زمان به مطبوعات نیز روی آورد و در روزنامه‌ها و مجلات کارهایی از قبیل خبرنگاری و نویسندگی را به عهده گرفت. بعدها در رشته ادبیات فارسی دانشگاه تهران به تحصیل ادامه داد. کار اداری از یک سو و کارهای مطبوعاتی از سوی دیگر، ادامه تحصیلش در آموزشگاه فنی وزارت پست و تلگراف، را با مشکل مواجه کرد. به همین دلیل تحصیل را رها کرد و به کارش در مطبوعات ادامه داد.
از سال 1332 تا 1351 مسئول صفحه شعر و ادب مجله روشنفکر بود. این صفحه با موضوع‌های ادبی و فرهنگی از جمله نقد کتاب، فیلم، تئاتر، نقاشی و شعر منتشر می‌شد. مشیری در سال‌های پس از آن نیز تنظیم صفحه شعر و ادب مجله سپید و سیاه را برعهده داشت.
فریدون مشیری در 25 سالگی، با اقبال اخوان دانشجوی رشته نقاشی دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران ازدواج کرد و دو فرزند به نام‌های بابک و بهار از او به یادگار مانده ‌است. اولین مجموعه شعرش با نام تشنه توفان نیز در همین سال به چاپ رسید
مشیری توجه خاصی به موسیقی ایرانی داشت و در پی همین دلبستگی طی سالهای 1350 تا 1357 عضویت شورای موسیقی و شعر رادیو را پذیرفت، و در کنار هوشنگ ابتهاج، سیمین بهبهانی و عماد خراسانی سهمی بسزا در پیوند دادن شعر با موسیقی، و غنی ساختن برنامه گلهای تازه رادیو ایران در آن سالها داشت.
مشیری سال‌ها از بیماری رنج می‌برد، سرانجام بامداد روز جمعه 3 آبان‌ماه 1379، در 74 سالگی در تهران درگذشت.