گفتگو با کافکا

یانوش تقریبا هر روز حدود نیم ساعت مانده به پایان وقت اداری به دیدن کافکا می‌رود و از هر دری سخن به میان می‌آورد. او که جوانی ست تشنه‌ی درک حقیقت زندگی و واقعیات جهان (و به قول کافکا کتاب‌ها و مجلات را می بلعد) یک دفتر خاطرات و دفترهایی هم برای کوشش‌های ادبی خود دارد. دفتری را هم به یادداشت کردن شنیده‌ها و خوانده‌هایش اختصاص داده است. با این یادداشت‌ها می‌خواهد حرفه‌ای دیگران را سبک سنگین کند و برای مسائل زندگی خود راه حلی بیابد. کافکا را انسانی فهیم و با حسن نیتی دیده است که می‌تواند هر مساله‌ای را با او در میان بگذارد و عقیده‌اش را بپرسد. این است که در گفتگوهای خود با او، تنها پرسنده و شنونده نیست، بلکه عقاید ثابتی دارد، از کافکا «حرف می‌کشد» با او جروبحث می‌کند و پس از هر ملاقات گفته‌های او را مانند بسیاری از شنیده‌ها و خوانده های دیگر مو به مو یادداشت می کند. تحریر این یادداشت ها چهار سال تمام، تا سالی که کافکا برای همیشه به آسایشگاه مسلولین نقل مکان می‌کند و چشم از جهان فرو می‌بندد ادامه می‌یابد و بدین ترتیب مجموعه ای از گفته‌ها و عقاید کافکا درباره‌ی موضوع‌ها و مسائل گوناگون ثبت می‌شود.