رمان یادداشتهای زیرزمینی به عنوان اولین رمان اگزیستانسیالیسم شناخته می شود. داستایفسکی یادداشت های زیرزمینی را سال 1864، در چهل سالگی و پس از گذراندن تمام مشکلات مثل بیماری، زندان، فقر، تبعید و ... نوشت. برخلاف بسیاری داستانهای داستایفسکی، در این اثر ما دیگر با اشرف مخلوقات رو به رو نیستیم. بلکه با انسانی مواجهیم که به دنبال ارضای امیالش است، هرچند این امیال ویرانگر باشند.
خلاصه کتاب: روای داستان مردی است که از آگاهیِ زیاد نسبت به سایر مردم عادی، به کنج انزوای زیرزمینش خزیده. او نسبت به همهچیز، شکایت دارد. خودش را از دیگران جدا میداند و تنها در کنج همان زیرزمین مشغول نوشتنِ یادداشتهایی میشود. او رنج میکشد و دلیل رنج کشیدنش را دانستنِ بیش از حد میداند...