یکی از تلخکامانهترین ادراکهای دوران بزرگسالی این است که بفهمیم مادرانمان همیشه در حق ما خوبی نکردهاند. اکثر ما با پذیرش محدودیتهای انسانی مادرمان این موضوع را درک میکنیم. درست همانطور که قهرمان جوان فیلم روزهای بهشی با گفتن جمله "هیچکس کامل نیست" به ما یادآوری میکند. حتی مادر خوب نیز همیشه در دسترس نیست و با خواستههای کودک خود همیشه هماهنگ نیست. حتی بهترین مادران نیز اشتباه میکنند. در واقع محدودیتهای انسانی مادرانمان و کوتاهیهایشان مایه رشد و پیشرفت ما میشود. اگر بیخطا بودند، مانع از رشد ما میشدند.
یکی از تلخکامانهترین ادراکهای دوران بزرگسالی این است که بفهمیم مادرانمان همیشه در حق ما خوبی نکردهاند. اکثر ما با پذیرش محدودیتهای انسانی مادرمان این موضوع را درک میکنیم. درست همانطور که قهرمان جوان فیلم روزهای بهشی با گفتن جمله "هیچکس کامل نیست" به ما یادآوری میکند. حتی مادر خوب نیز همیشه در دسترس نیست و با خواستههای کودک خود همیشه هماهنگ نیست. حتی بهترین مادران نیز اشتباه میکنند. در واقع محدودیتهای انسانی مادرانمان و کوتاهیهایشان مایه رشد و پیشرفت ما میشود. اگر بیخطا بودند، مانع از رشد ما میشدند.